24-26 feb DKO oefening Fefellit Hostes I

Evenement             : “DKO oefening Fefellit Hostes I”
Evenementdatum : 24 t/m 26 feb 2017
Locatie                     : In en rondom Voorthuizen
Foto’s                       : Oefening “Fefellit Hostes I”

Eind December 2016 werd de commandant van 41 DKO er door een van zijn sergeanten op gewezen dat er voor 2017 geen grote oefening was ingepland. Afdeling planning van de compagnie had liggen slapen. Dus rap deze mannen wakker gemaakt en aan de slag gezet om een mooie oefening in elkaar te zetten. In de tussentijd hadden onze natuurlijke “tegenstanders” van de Oost-Duitse groep “Spreewalders” (voorheen VLGH) al eens aangegeven dat ze wel ook eens een dergelijke oefening wilde draaien. 1 en 1 is nog altijd 2. Dus zou kwam het dat op vrijdagavond 24 februari 2017 het hoofdkwartier van DKO volliep met Nederlandse en Oost-Duitse militairen. Vol verwachtingen en een beetje zenuwachtig over wat er zo komen. Vooraf had onze S2 (sectie stiekem) de Oost-Duitsers al bekijken wat hun vaardigheden, mentaliteit en fysieke gesteldheid waren. Op basis van de uitkomsten hiervan is de oefening uiteindelijk door de S3 (sectie oefenen) tot stand gekomen.

Er zijn een drietal verslagen/jes geschreven. Door:

• C-DKO,

• groep Golf,

• groep Bravo.

 

Verslag van C-DKO.

Na ontvangst met een bakkie koffie en appeltaart in de onderdeelsbar “De Knots” werden de te oefenen naar buiten gedirigeerd en werd “de Knots” omgebouwd tot hoofdkwartier van de oefenleiding. Schema’s, kaarten, tijdsloten werden opgehangen. De chauffeurs, keukenpersoneel, koeriers ontvingen hun laatste instructies. Evenals de Hotel Lima’s (Hulp oefenLeiders).

Om 2000 exact, start appel, indelen van de groepen en werd het spel op de wagen gezet met uitreiking van de eerste bevelen aan de groepscommandanten.

Gedurende de rest van de nacht en opvolgende ochtend en middag is het hoofdkwartier in actie geweest om de oefening te leiden, uitvallers uit het veld te halen (ja, ze waren er. Door onkundig gebruik van PSU onderkoelingsverschijnselen oplopen bij slechts drie graden vorst (puntje van aandacht in de verdere opleiding van de mannen)), de chauffeurs en koeriers naar de juiste locaties sturen, verloren geraakte groepen (kaartlezen is ook een dingetje) weer op de rails zetten.

Een gedeelte van de bemanning van het hoofdkwartier kwam hierdoor niet tot of nauwelijks tot rusten toe. Een voordeel ten opzichte van de mannen in het veld hadden we op het hoofdkwartier wel. Wij hadden onze eigen verzorging (hoewel u zich hier niet te veel van moet voorstellen: ging vooral om koffie en koek).

Uiteindelijk lieten alle mannen zich rond 1500 uur weer zien bij het HK. Na het afleggen van een schietproef (met luchtwapens), was het afhangen, opruimen, wassen etc. zodat er, na het eind appel, gestart kon worden aan het verorberen van een heerlijke maaltijd (aardappel, heerlijke bal gehakt, spruitjes, bloemkool, boontjes, jus afgerond met vele soorten vla) om daarna nog even na te praten met wat drinken en chips. Al gauw gingen echter diverse luiken dicht en lag een ieder al vroeg op zijn veldbedje. Volgende ochtend reveille, ontbijt, nachtlegering opheffen, voertuigen aftanken en de loods in. Bakkie koffie. Eind appel en de oefening was verleden tijd.

Denk dat er door de deelnemers waardevolle lessen getrokken zijn en dat de verhalen in de loop van de komende jaren alleen maar sterker worden.

Deelnemers: bedankt voor inzet en gezelligheid.

koffie en koek huh???Krokketuhh.. (greetzz de plv C-ONHGP)

 

 

Verslag van groep “Golf” onder leiding van de c-vkgrp DKO

 

Aan het begin van het jaar kregen we te horen dat in het laatste weekend van februari onze eerste oefening stond gepland. Wat er ging gebeuren was natuurlijk “dienstgeheim” het enige wat bekend was, was de naam van de oefening. De naam van de oefening was Fefellit Hostes wat in normaal Nederlands betekend “gezien zonder gezien te worden. En dat we de oefening zouden gaan doen samen met onze oost Duitse collega’s. En daar konden we het voorlopig mee doen.

Naarmate de oefening dichterbij kwam is er wat meer informatie doorgekomen in het bevel van opkomst. Wat er zoal meegenomen moest worden, en wat er niet meegenomen mocht worden.

Eindelijk was het dan zover het was vrijdag 24 februari geworden, de dag waarop de oefening ging starten. We moesten ons melden op ons hoofdkwartier, het voormalig MOB complex in Voorthuizen vanaf 18:00 uur.

Bij aankomst was er in onze kantine koffie met appel gebak en was het weer even handjes schudden met alle andere aanwezigen. Tegen half negen moesten we buiten opstellen samen met onze oost Duitse collega’s en kregen we te horen wat er zou gaan gebeuren.

De groep werd in twee groepen verdeeld, groep Bravo en groep Golf. Van de laatste groep was ondergetekende groepscommandant. Ook was de groepssamenstelling een mix van Nederlandse en Duitse militairen, dit met als doel elkaar beter te leren kennen.

Groep Golf bestond uit twee oost Duitse en vijf Nederlandse militairen.

Daarna was het ook niet meer toegestaan om met de deelnemers van de ander groep te spreken.

Toen zijn we begonnen met het voorbereiden op ons vertrek naar het inzet gebied waar de oefening zich zou afspelen. Daar kregen we ook de bevel uitgifte voor de oefening. Verder kregen we onze voeding, een radioset, een portofoon en een groepskist met aanvullende voeding mee.

Nadat iedereen klaar was, zijn we achter in een Daf YA126 gestegen en werden we naar de oefen locatie gebracht. Daar aangekomen kregen we het eerste bevel en een stafkaart van het gebied waar we zouden gaan opereren.

Ook moesten we daar een radiotest doen, maar helaas bleek de radio overleden te zijn. Ook de meegegeven portofoon hield het al snel voor gezien, en waren we aangewezen op communicatiemiddelen uit de huidige tijd.

De eerste opdracht was dat we ons moesten verplaatsen naar de opgegeven plaats op de stafkaart alwaar we een schuilbivak en een observatiepost (O.P) in moesten richten. Daar aangekomen zijn we begonnen met het maken van het schuilbivak en zijn de gpc met een soldaat gaan verkennen voor een geschikte plaats om een O.P. in te richten.

Toen het wachtrooster geregeld met de bijbehorende wachtwoorden afgesproken, konden de mensen die geen dienst hadden gaan slapen.

Elk uur moest er iemand naar een verzamelpunt komen voor nieuwe opdrachten. Uit oogpunt van veiligheid en door het ontbreken van communicatie apparatuur gingen er steeds twee personen op pad.

De eerste groep kwam onverrichte zaken weer terug, de tweede groep kwam terug met een nieuwe opdracht. Die luide dat ons gebied te gevaarlijk werd, en we ons moesten melden op een ophaalpunt. Dus iedereen uit bed getrommeld, snel de spullen bij elkaar geraapt en naar het ophaalpunt verplaatst. Dat was gelukkig niet al te ver bij ons schuilbivak vandaan. Daar stonden de een tonners op ons te wachten om ons naar een nieuw inzet gebied te verplaatsen.

Op de nieuwe locatie kregen we een nieuw bevel om op te verplaatsen naar een bepaald gebied en een nieuw schuilbivak in te richten.

Gelukkig was deze plek niet al te ver van de plek waar we gedropt waren, en hebben we ons daar geïnstalleerd.

Het was deze nacht behoorlijk koud, en dat begon een paar deelnemers van onze groep behoorlijk op te spelen. Een persoon zat tegen een serieuze onderkoeling aan, de ander zat er helemaal doorheen. Daarop is er door de gpc besloten om deze mensen op te laten halen door de oefenleiding.

Nadat de twee opgehaald waren, en wij weer terug waren op ons schuilbivak hebben we daar een klein kampvuur gemaakt om het wat aangenamer te maken.

Dat was wel lekker om je even op te warmen bij een knapperend houtvuur.

Geslapen is er nauwelijks, de nachtvorst hield ons wel wakker. Gelukkig kwam aan deze lange, ijzig koude nacht ook een einde en konden we verder met onze oefening. We moesten twee uur lang een verkenning doen in een opgegeven kaartgebied om te kijken of daar vijandelijke troepen aanwezig waren. Daarna moesten we ons verplaatsen naar de plaats waar eerder die nacht gedropt waren.

Onderweg daar naar toe kwamen we onze motor ordonnans tegen die voor ons een nieuw bevel had.

We moesten d.m.v. een kaartleesopdracht de plaats bepalen waar we opgehaald zouden worden.

Na een stukje marsen kwamen we in Stroe uit langs de spoorlijn. Zien zonder gezien te worden viel niet mee, omdat we midden in de bewoonde wereld zaten. We waren daar ruim op tijd, en hadden zelfs nog tijd om een mok soep klaar te maken. Na enige tijd kwamen de een tonners ons ophalen voor de volgende verplaatsing.

Het laatste gebied was voor de gpc bekend terrein, het was namelijk het Zeumerse gat aan de overkant van MOB complex Voorthuizen.

Daar kregen we een les over het maken van een drijfpakket voor een en twee personen. Toe moesten we een klein stukje verplaatsen naar de volgende plek waar we bij aankomst werden verrast met een gas alarm. Dus gelijk gasmasker op, maar sommige haalden daarbij niet de vereiste 9 seconden.

Aanvullend op het gas alarm nog les in NBC zaken en ZHKH bij NBC. Verder kregen we nog een lesje afstand schatten.

Toen dat klaar was werden we met de een tonner weer terug gereden naar de andere kant van het Zeumerse gat.

Daar was groep Bravo ook klaar met oefenen, en werden we opgesteld voor een korte mars terug naar MOB complex Voorthuizen.

Bij aankomst op het MOB complex stond de oefenstaf aan beide kanten van de weg opgesteld, en kregen de terugkerende troepen een hartelijk applaus.

De dames van de keukengroep hadden voor ons een heerlijke pan goulash soep gemaakt die er na deze barre en ijzige tocht wel in ging. Na de soep kregen we nog een les over het gidsen van een voertuig en mochten we naar de schietbaan voor 5 schoten.

Nadat ook deze lessen klaar waren konden we ons zelf en onze uitrusting schoon gaan maken. Tegen de klok van 16:00 uur was het eindappel waarbij de oefening afgesloten.

Onze kapitein had nog wat kritische kanttekeningen over een aantal zaken die wat minder goed waren verlopen, maar ook lof voor de getoonde inzet.

Aan het einde van de middag konden we onze buik dik eten aan een heerlijke warme maaltijd die de dames van de keukengroep voor ons had gemaakt.

Na het eten zijn de meeste vroeg naar bed gegaan om de slaap weer in te halen die we de nacht daarvoor hadden moeten missen.

We kunnen ondanks de kou terug kijken op een mooie oefening.

Natuurlijk gingen er dingen mis, maar dat zijn leermomenten voor de toekomst.

Ook was het leuk om samen met onze Oost-Duitse collega’s te oefenen, waardoor we elkaar wat beter hebben leren kennen.

Natuurlijk moeten we ook de mensen die deze oefening hebben uitgedacht hartelijk bedanken voor hun inzet.

We kijken al weer uit naar het volgende evenement.

Groet, GPC verk.gp.

 

Verslag van groep “Bravo” onder leiding van de c Spreewalders

Na een zeer goed en leuk weekend in Vught te hebben gedraaid tijdens ,,Dienstplicht Op Herhaling’’ kwam eigenlijk al zeer snel de vraag of wij (Spreewalders) interesse hadden in een oefening met en bij DKO. En wat zeg je dan in de sfeer van DOH ‘’tuurlijk lijkt mij leuk’’.

Maar geen idee hebbende hoe of wat. Later denk je bij je eigen waar heb ik eigenlijk ja op gezegd?

Na de informatie te hebben ontvangen ga je het doorlezen, kan je het niet openen, is het op het Nederlandse leger gebaseerd en denk je wat moeten we hiermee?

Maar nadat Tristan in de materie is gedoken en op papier gezet heeft wat eigenlijk de uitrusting is die wij moeten meenemen, begint het langzaam te komen.

En dan is het vrijdag half acht en zijn we gearriveerd in Voorthuizen. Na de spullen te hebben uitgeladen en de eerste keer op appel geweest te zijn worden de groepen bekend gemaakt. Daar blijkt dat deze onervaren luitenant groeps commandant is van de bravo cie bestaande uit: Geert, Johan, Rik, Ronnie en Charles. Na de opdracht te hebben ontvangen ga je proberen deze te begrijpen, wat na een aantal keren lezen zowaar gelukt is. Na de laatste instructies te hebben ontvangen, in de auto en naar het droppunt. Mede door het goede samenwerken onderling (hallo waar is iedereen) komen we op het punt aan en richten we onze CP in. Ronnie mijn goede rechterhand tijdens de oefening, ging de nieuwe opdracht halen.

En ondertussen was de soep warm zei de sergeant majoor (een van de HL’s (red)), maar volgens ons was dat niet zo en bleven wij ons verbergen.

Wij onderweg naar het tweede punt, waar we om een beetje warm te worden lepeltje lepeltje gingen liggen en zowaar geslapen hebben en onze wachtpost ook!!

Weer op weg en weer een nieuwe plek opzoeken, de andere groep ontwijken, over het prikkeldraad heen en de plek weer gevonden. Nieuwe instructies op naar punt stroopwafel, en de Golf cie sloot bij ons aan omdat de opdracht ontcijferen niet helemaal lukte. Daar aangekomen waren we goed waargenomen door de buurt en door de mensen in de trein. Weer in de auto opgewacht door de sergeant majoor en naar het volgende punt. Na achtereen volgens een gas oefening, een observatie, tekening, afstand schatten oefening op naar de overkant van de plas. Daar aangekomen kregen we les in het maken van een drijf pakket. In colonne naar de kazerne waar we opgewacht werden door het kader die ons een geestelijke/mentale ondersteuning gaven.

Spullen afhangen en hete soep.

KLAAR????

Nee, nog niet, na een instructie te hebben ontvangen over hoe te schieten, gingen we ons verdiepen in het begeleiden d.m.v. signalen van een auto die achteruit moest. En dit is toch moeilijker dan verwacht. ( hoe ging dit ook alweer ??) Uiteindelijk appel en nu echt klaar. Na even te hebben bijgekomen/opgefrist aanschuiven bij een heerlijke maaltijd wat goed te eten was.