Evenement : Airborne wandeling
Evenementdatum : 6 september 2014
Locatie : Oosterbek e.o.
Foto’s : Airbornewandeling Oosterbeek
Zoals trouwe lezers van onze verslagen weten loopt DKO al enige jaren mee met de Airborne wandeling te Oosterbeek, Ieder jaar op de eerste zaterdag van September, Naar men zegt: het grootste 1-daagse wandelevenement ter wereld. Dit zou best wel eens zo kunnen zijn. Want de mensenmassa is vrijwel onoverzienbaar.
Dit jaar doet DKO zelfs met twee “teams” mee. Voor de 10km en een voor de 25 km. Beide hadden afgesproken om gelijk te starten en pas na de splitsing van de afstanden apart door te gaan. Door een communicatiefoutje (ja, ook dat komt bij ons wel eens voor) liep dat anders en was het 10 km team allang op pad voordat de 25km-lopers er achter kwamen dat dit het geval was (men zou alleen maar even gaan “toiletteren”, na 20 min. ging er pas een lampje branden. Over alertheid gesproken of misschien kwam het omdat het al direct bij de start gezellig was. We zullen het niet weten). Met andere woorden: de twee groepen hebben de wandeling in “splendid isolation” afgelegd.
Het weer was perfect om te lopen. Weinig volle zon, heel ietjes vochtig soms. Aan het eind van de dag wel wat drukkend. De 25km lopers zetten er in het begin goed de gang erin. Ook omdat ze natuurlijk wat tijd hadden verspeeld bij de start. De route is ieder jaar, vrijwel, hetzelfde met ook zo langzamerhand dezelfde rituelen. Last post om 100 uur, de groet aan de hotemetoten net na het begin, bezoek aan de begraafplaats van de in WWII gesneuvelde soldaten, rust bij een zeer idyllisch gelegen boerderij, over een golfbaan, langs Heelsum, Westerbouwing om zo weer in Oosterbeek aan te komen, met als laatste een klimmetje omhoog naar de grote hoofdstraat die rechtstreeks naar de start/finish leidt.
Normaal een gemakkelijke wandeling maar dit jaar had de kapitein toch wat problemen. Al zeer snel brandende voeten en later duidelijk zuurstof gebrek (dat laatste waarschijnlijk omdat hij de week voor de wandeling nogal verkouden geweest is en zijn longen niet bepaald op volle capaciteit waren). Maar niet alleen de kapitein had wat last van ongemakken, ook bij (een deel) van de rest was halverwege de puf er wel een beetje uit. Met gezang en af en toe een rustpauze sleepten wij ons er natuurlijk wel doorheen.
En hoe verging het de 10km-ploeg in de tussentijd? Eigenlijk gewoon goed. Geen problemen ondervonden onderweg. En lekker aan het eind met een kibbeling en ijsje wachtend tot de 25 km lopers binnen waren. Prima werk.
Uiteindelijk is het belangrijkste geweest dat we het super gezellig hebben gehad, elkaar hebben gemotiveerd om door te gaan en terug kunnen kijken op een mooie dag. En in de tussentijd ook nog even stilgestaan hebben bij de verschrikkingen van een oorlog. Dit heeft zeker ook in het heden belang. Denk maar aan de Oekraine-crises en de situatie in Syrië/Irak welke beide zomaar zouden kunnen leiden tot grootschalige oorlogen welke ook op ons eigen grondgebied merkbaar zullen zijn.
C-DKO
