De oude vertrouwde dienstfiets mag en kan natuurlijk niet ontbreken in de DKO-transportmiddelen verzameling……we hebben er twee. Een officiële en een niet-officiële.
Op kazernes zag je nooit veel legergroene fietsen, in de fietsenstallingen stonden hoofdzakelijk burgerfietsen van beroepsmilitairen. De legergroene fietsen die je wel zag waren negen van de tien keer door militairen zelf in Natogroen gekladderde fietsen, NL-sticker d’r op en klaar. Handig op een soms flink grote kazerne zo’n ding….
Voor een paraat onderdeel was het ook niet logisch om een dienstfiets in de uitrusting te hebben, de wielrijderpelotons zijn na WOII niet meer terug gekomen en veel toegevoegde waarde in moderne gevechtssituaties is er ook niet. Enige plek waar de van rijkswege verstrekte fiets te vinden was, was op mobilistatiecomplexen en soms bij kazernecommado’s.
Onze niet officiële fiets hebben we gescoord op de kazerne in Ede. Het is inderdaad een legergroen geschilderde burgerfiets en daadwerkelijk gebruikt door een verbindingsdienstonderdeel om heen en weer te fietsen tussen legeringsgebouw, magazijnen en werkplaatsen.
Wij slepen de fiets overal mee naar toe en gebruiken ‘m voor de zelfde doeleinden als destijds. Het hangslot en bisonylpukkeltje hebben we zelf toegevoegd.
Onze officiële dienstfiets is één van de weinige overlevenden uit een door de KL aangekochte serie Unions ergens in de 80-er jaren. De fietsen blonken niet uit in degelijkheid, ze hadden wat weg van de goedkope trappertjes die toen bij de V&D stonden.Wel waren ze voorzien van een bruin leren Lepperzadel…gevrijwaard blijven van zadelpijn is ook belangrijk ….De fietsen hadden aan de bagagedrager een geel/zwart identificatienummerplaatje hangen en een reflector. Fietspomp ontbreekt niet maar een tasje met bandenplaktoebehoren is er dan weer niet bij.
Dit is de enige die wij konden vinden, als iemand nog wat weet te vinden: mail de webmaster!
