Evenement : “Scharnhorstmarsch 2017”
Evenementdatum : 17 juni 2017
Locatie : Steinhude (Duitsland)
Twee weken voor de mars krijgen we een uitnodiging van de organisatie of we weer voor een display konden zorgen tijdens de Scharnhorstmars in en rondom Steinhude (Duitsland). Enigszins verrassend was deze uitnodiging wel en we hadden er, eerlijk gezegd, ook niet meer op gerekend. Want wat was namelijk het geval: op het fahrzugtreffen in Hannover waren we een van de medeorganisatoren van de mars tegen het lijf gelopen en die vertelde toen dat de mars op zich wel doorging maar dat de gemeente Steinhude geen stands, displays, uitgifte erwtensoep meer wilde hebben – daarbij dus ook geen aanwezigheid van DKO.
Tsja, wat doe je dan op zo’n kort termijn voor een display van een paar uurtjes diep in het Duitse land. Wat mensen diep in de ogen kijken zodat ze niet konden weigeren om mee te gaan (de C had er toch al snel 4 te pakken) en een plan trekken waarmee we met een personenauto de spullen konden meenemen. En zo geschiedde het dat op de vrijdagavond voor de mars er twee man op Voorthuizen aanwezig waren om de auto te laden met een officierstent, telefooncentrale en aanverwante telefoonspullen als daar zijn: telefoons en WD1-TT draad, gereedschap en natuurlijk enig overlevingsrantsoen. Plan was om tijdens de display de WD1-TT draad, die afgelopen winter bij Wampex was ingezet, nu echt schoon te maken en daar waar nodig te herstellen. U voelt hem al aankomen: van dat laatste kwam natuurlijk weinig tot niks terecht. Enerzijds omdat zich toch nog 50% van de deelnemers, op het allerlaatste moment (en met reden), had afgemeld. Maar ook omdat er natuurlijk weer veel te veel is geleuterd met de bezoekers etc. op de dag zelf. Maar laten we niet vooruitlopen op de zaken want het verslag is pas tot vrijdagavond gekomen.
Na, voor 1 van de slapers, een mug rijke nacht, vroeg op (0530 uur). Snel even wassen, aankleden, koffie zetten en deze laatste nuttigen bij een ontbijtje om zo even na 0600 uur in de auto te stappen de A1 (later E30) op te draaien en “ immer gerade aus” naar Steinhude te rijden om ongeveer 0900 uur ons op locatie te melden.
Onze Duitse mede “ re-enactors” waren reeds gearriveerd en hadden hun kampjes met uitstalling al grotendeels staan. Na hallo gezegd te hebben en enthousiaste begroetingen van de reservisten in ontvangst genomen te hebben snel maar de officierstent opgezet, telefooncentrale in bedrijf genomen om daarna even uit te rusten (ja, hier wordt je moe van) met een bakje koffie en een heerlijke stroopwafel. Van deze laatste krijgen de Duitsers al snel lucht en voordat we het wisten was het pakje leeg (gelukkig hadden we ook nog speculaas bij ons).
En wat doe je dan de rest van de dag? Zoals gezegd was het plan om WD1-TT draad schoon te maken en te herstellen – daar kwam dus niets van terecht – wel is het gelukt om 1 telefoon, waarin batterijen ooit gelekt hadden, schoon te maken en weer in bedrijf te krijgen maar voor de rest kom je gewoon nergens aan toe omdat er veel bezoekers, reservisten en deelnemers aan de mars je van alles komen vragen (waarvan: “Wat doet u hier?”, “ Bent u echt Hollander” wel de meest gestelde waren. Soms wordt je van deze vragen wat melig en beantwoord je b.v. op de eerst genoemde vraag “ Habe auch keine Ahnung”, wat op zijn beurt dan weer verraste of bijzondere reacties oplevert). Het was voor het eerst (dit is nu onze derde maal hier) dat het weer ook redelijk aangenaam was. Droog (tot vlak na het opruimen) en redelijk aan temperatuur. Het was zelfs zo aangenaam dat we ons op “feines hausgemachte eis” getracteerd hebben.
Voordat je het weet wordt het signaal: “Opbreken” gegeven en ben je zo rond 1600 uur er weer helemaal klaar mee. Normaal wonen we ook de afsluitende BBQ bij. Echter dit keer niet en kozen we ervoor om de auto om te draaien en dezelfde route van vanochtend de andere kant op af te rijden.
Aangekomen in Voorthuizen, eerst nog even een tussenstop bij onze huis-frituur. Aansluitend naar het depot, waar nog een van onze leden druk bezig was met enig schilderwerk, om alles weer op te ruimen.
Afsluitend nog een bakkie koffie, de boel afsluiten en allemaal een andere richting op naar huis. We kunnen wederom terug kijken op een volle, enerverende, gezellige en (wederom) voor herhaling vatbare dag.
Als laatste willen wij de Duitse reservisten bedanken voor de hartelijke ontvangst deze dag.
Wordt vervolgd.