Footsteps 2021 – Loenen (Virtueel)

Evenement             : Footsteps – virtueel
Evenementdatum : 20 februari 2021
Locatie                     : vml MC Loenen, Veldhuizen, Loenen
Foto’s                       : Footsteps 2021 (virtueel) – Loenen

Verslag Footsteps virtueel

Onder normale omstandigheden lopen wij in Februari altijd “Footsteps” in de Ardennen als herinnering aan 82 Airborne die daar in ’44 tegen de Duitsers hebben gevochten. Dit jaar echter kon deze door de corona niet doorgaan maar er was er een alternatief bedacht: iedere, normaal, deelnemende vereniging of club zou in eigen omgeving een corona-proof wandeling organiseren voor de eigen vereniging of club in de geest van “Footsteps”. Zo dus ook DKO, de S3 heeft enige weken voor de datum waarop “Footsteps” gehouden zou zijn (20 feb) dan ook de benodigde stafkaarten uit de kast getrokken om een mooie, enigszins uitdagende wandeling in de omgeving van Loenen te organiseren.

Zo waren er op 20 feb. 2021 er een drietal lopers gearriveerd op ons HK ondersteund door de S3. Ook enige mannen van de intendance waren aanwezig om voor de Klasse I zorg te dragen. Op Loenen en tijdens de wandeling konden de geldende corona maatregelen goed worden gewaarborgd. Het is er groot genoeg. Ook de wandelaars hebben uitdrukkelijk het bevel gekregen om op 1,5 m afstand van elkaar zich voort te bewegen, hetgeen onderweg regelmatig door de S3 werd gecontroleerd.

Hieronder volgt een verslag van een van de wandelaars.

“Na een vooral door mij ietwat opgehouden start begon de tocht onder leiding van de man van richting  op weg naar de grote waterval, waarin, zoals wij algauw merkten, zich weinig water bevond. Het weer was uitstekend, zonnig, droog, lekker warm en zeker het perfecte weer voor dit soort activiteiten, nu zo voor de komst van de eerste insecten. Er werd gediscuteerd over een toekomstige sloten mars, marcheren met of zonder helm en hoeveel vervelender een zaterdag ochtend kon beginnen.

 Via spoorweg 12 hebben wij het water gevolgd voorbij de grote waterval naar de N786, waarna wij doormarcheerde naar de kleine waterval, ook deze was niet echt indrukwekkend, maar het mocht de pret niet drukken. 
Tot zover was het een handig begin, ook om de instructies en wijze van oriënteren met de kaart snel te begrijpen.

Al snel kwamen wij het hekwerk tegen van de Erebegraafplaats Loenen, eenmaal bij de ingang werden we begroet door de CC, die ons uitnodigde de begraafplaats te bezoeken. Een zeer eerbiedige plaats, met een opzienbarende hoeveelheid jongere mensen die de hoogste prijs hebben betaald voor ons land, en onze vrijheid, tijdens de tocht werd er veel gepraat en gelachen, hier niet. 

Na deze stop bereikten we ook snel de grafheuvel, een opvallend klein dingetje, zo dicht na de erebegraafplaats. 
Na het passeren hiervan werd de eerste pauze gehouden, niet zozeer voor rust, maar voor het aanpassen van uitrusting, drinken van water en wisselen van zweterige sokken. Achteraf zou een van de wandelmaten hier al een beetje last hebben gehad van zijn kisten. Maar al snel gingen we door. 

Volgens opdracht, werd er gewisseld van man van richting, welke hier de leiding heeft genomen en die ons heeft richting schaapskooi via “Kraaiennest”. Doordat paden dicht bij elkaar lagen hebben we hier toch nog een paar honderd meter terug moeten lopen om een gemist pad te volgen. Maar hier ging het volgens mijn herinnering om een pad wat niet volledig overeenstemde met de kaart, eenmaal bij de schaapskooi aangekomen stond ook hier de CC en foerier ons op te wachten. Na de vereiste foto ook van hier zijn wij door gestapt richting “Trapjesberg”. Hier is in ons enthousiasme een fout gemaakt bij het vertalen van de instructie naar de kaart en is het ons met 3 man gelukt punt 8 en 9 te negeren, waarschijnlijk ook deels door dat de instructies genummerd zijn, maar niet noodzakelijk corresponderen met dezelfde nummers op de kaart. Een fout die we niet 2 keer zullen maken.
Wij lopen in plaats daarvan rond de gehele “Trapjesberg” richting punt 11 voor een pauze. 
Punt 11 op de kaart hebben we niet bereikt door deze omweg, wij werden alweer door de cc gevonden, en kregen zowel koffie als een broodje met wat bos kruiden voor de smaak, op dit moment zal een van ons al zijn 3e zak snoep achterover hebben gewerkt, en met lichtere tassen, en volle magen ging het weer door op goed tempo. 
Tot zover ook nog geen klachten over voeten, dit zou nog wel komen…

Na het passeren van ook de “Steinhull”, begon de vlakke bosgrond langzaamaan te veranderen. 
Bij kaart G werd het terrein ook definitief interessanter, na vrij tamme paadjes ging het opeens over tot een fantastisch natuurgebied, hier begonnen ook eindelijk de eerste klachten over pijnlijke voeten, eenmaal punt 17 gepasseerd was het weer min of meer terug huiswaarts, iets wat het makkelijker maakte blaren te negeren. We zouden immers zo thuis zijn als we het tempo er maar in hielden. 
Van hieruit hebben we ondertussen ook niet echt een specifieke leider, maar hielden we alle drie de kaart goed bij, op verschillende natuurlijke verzamelplaatsen zoals kruisingen of het begin of einde van heuvels wordt snel de volgende paar km uitgestippeld en gaan we door zonder problemen. 
Naarmate dat de instructies minder worden, en de punten wat verder uiteen staan neem ik meer de leiding zoals de vorige twee dat al gedaan hadden. 
Vanaf hier voelen we alle drie onze voeten wel, het is niet de afstand maar het ongewone schoeisel dat het doet, toch is het moraal nog goed.    

Ondertussen zijn de snacks min of meer op, dit maakt dat vanaf hier het van tussen je oren moet komen, en dat toont zich makkelijker voor de een dan de andere.
 
Vanaf hier is het in ieder geval vrij direct richting Loenen, door een paar fout gelopen km s krijgen we via tel. te horen dat we de laatste etappe wat korter maken en meer direct richting de home base zullen gaan.
We krijgen nieuwe instructies van de CC die ook hier weer met zijn fiets verschijnt. 
Hier begint de verharde weg, en het is hier waar de laatste demping onder onze laarzen verdwijnt en een van de wandelmaten het echt begint te voelen, wat uiteindelijk niet veel meer dan twee blaren de man blijkt te zijn strompelen we nog steeds op goed tempo door, vrijwel de gehele tocht is in uitstekend humeur afgelegd maar hier moet er toch noch het een en ander gescholden worden op de laatste kilometers, de laarzen en zo het een en ander onrecht wat is aangedaan. De een geeft geen kik terwijl de ander de laatste kilometers alleen met schelden stop om naar adem te happen, ook bij mijzelf begint de moed verder  af te zakken.
Hoe dan ook met de groep intact, onze voeten iets minder, komen we ter plaatse en mogen we eindelijk aanschuiven aan een welverdiende maaltijd, de pijn is alweer snel vergeten, vervangen door tevredenheid over een zeer wel gespendeerde zaterdag!”

Na bovenstaand verslag rest mij als CC alleen nog de wandelaars te feliciteren met de prestatie – want de lengte was zo’n 25 km – veelal ongetraind op de M58/M78 kisten.

Afsluitend de wens dat we volgend jaar weer “gewoon” in de Ardennen “Footsteps” kunnen gaan lopen, want niets kan de sfeer aldaar vervangen.

C-41DKO