Evenement : Bussum Bridgehead
Evenementdatum : 8 t/m 11 mei
Locatie : Oefendorp Crailoo te Bussum
Foto’s : Foto reportage Bussum Bridgehead 2003
Ook dit jaar deden er weer twee AVC-groepen mee aan het “Bridgehead” re-enactment evenement op de oefenplaats Crailo te Bussum.
Bridgehead is een nagebouwd geallieerd doorgangskamp uit 1944, er zijn Amerikanen, Engelsen, Canadezen en… verdwaalde Nederlandse en Engelse militairen uit de tachtiger jaren.
In eerste instantie lijkt het tegenstrijdig, wat doen re-enactmentgroepen uit de tachtiger jaren van de vorige eeuw in een omgeving uit nóg veertig jaar eerder. Het antwoord is: laten zien hoe Nederland niet alleen bevrijd is gewórden maar vooral bevrijd is gebléven. Voor dat laatste vragen onze groepen een beetje aandacht.
In dit verslag willen we de Nederlandse re-enactmentgroep voorstellen en willen we wat meer vertellen over re-enactment zoals wij dat uitoefenen.
Re-enactment is het naspelen van gebeurtenissen uit het verleden, du
s eigenlijk het spelen van “levende geschiedenis”. Wat wij doen is een deel van het leven en werken laten zien van een groep militairen van de Koninklijke Landmacht op oefening in de jaren ’70-’85.
In deze periode was de “parate hap” opgebouwd uit een grote groep dienstplichtige soldaten, onderofficieren en officieren, aangevuld met beroepsmilitairen.
De taakomschrijving was kortweg: “houdt de Russen tegen op de Noord-Duitse laagvlakte”.
Om deze taak uit te kunnen voeren bleek het noodzakelijk enkele legeronderdelen te stationeren op kazernes in Duitsland. Eén van de onderdelen was de 41 Pantserbrigade, deze was bijna compleet gelegerd op de kazerne in Seedorf.
De inmiddels opgeheven 41 Pantserbrigade is door onze groep als voorbeeld gesteld, de brigade had een grote verscheidenheid aan eenheden en was in de periode ’70-’85 net zoals de rest 
van de KL onderhevig aan vele veranderingen op materieel gebied. Voor ons een goede reden om tijdens een evenement veel verschillende modellen kleding en uitrusting te tonen.
De groep bestaat natuurlijk niet uit allemaal doorgewinterde ouwe stompen waardoor tijdens de voorbereidingen voor de uitvoering van “Bridgehead 2003” bleek dat we hier en daar wel wat deskundige hulp konden gebruiken.
Onze grote hulp kwam in de hoedanigheid van de WMR I Nijdam (een échte!) die ons excercitieles gaf en veel tips en andere ondersteuning leverde. Ook dankzij hem konden we een boogtent én tentkachel lenen van de KL. We zijn meerdere keren te gast geweest op een militair terrein om de sfeer te proeven en om ongestoord marcheren te kunnen oefenen. (Helaas zijn daar beelden van..)
Daarnaast hebben we gebruik kunnen maken van faciliteiten en ondersteuning van andere re-enactmentgroepen.
Iedereen opsommen die ons geholpen heeft lukt helaas niet in dit stukje, maar we zijn jullie gigantisch dankbaar!
Het Nederlandse kamp was relatief eenvoudig van opzet: een boogtent voor slapen, eten e.d. , een opstelplaats voor de voertuigen, een hoekje waar ’t Dynaf benzine aggregaat stond te rammelen en een roadblock met wacht maakte het compleet. Dit alles gegarneerd met een vleugje camonetten en wat overige uitrustingstukken.
Onderdelen van ons “optreden” zijn : ochtend/middag/avondappel, exercitie, twee keer per dag een NBC oefening met alles erop en eraan en de uitvoering van zogenaamd “geleid onderhoud” aan voertuigen en uitrusting.
Op zaterdag rijden de WO II re-enactmentgroepen een rondrit door het gooi waaraan van onze groep alleen de takeldoos mee deed als veegwagen. De rest van de groep was op deze dag verantwoordelijk voor de bewaking van het Bridgehead terrein.
We zijn de vier dagen dat Bridgehead duurt, van donderdag tot zondag, in onze rol gebleven, het is niet te beschrijven hoeveel lol en plezier we geh
ad hebben.
Omdat we van te voren de rolverdeling goed doorgesproken hadden liep alles op rolletjes, iedereen wist wat ie moest doen. Te samen met het enthousiasme én de goede voorbereiding is het wat ons betreft een groot succes geworden.
Gelukkig was niet alles strak geregiseerd en in het draaiboek be
schreven zodat het geïmproviseerde optreden van onze marechaussee een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten op iedereen die er bij was. Ook het niet-voorbereide slepen en repareren van een dikke daf (het blijven vervelende dingen, die voorwiellagers) en het gezamenlijk verplaatsen per drietonner kon zonder problemen worden uitgevoerd.
Voor ons is het duidelijk dat alle werk wat we in onze groep gestopt hebben niet voor niets is geweest, de reacties van publiek, oud-militairen en andere re-enactmentgroepen zijn erg positief. We hebben daarom besloten door te gaan met de groep om ook bij andere speciale evenementen ons kunnen te tonen. Ook het onderwerp, al is het maar een klein deel van de koude oorlog, krijgt steeds meer belangstelling. We zullen blijven oefenen en blijven schaven aan een getrouwe weergave van een stukje Nederlandse historie!
C-41 Pabrig