Evenement             : Wampex 2013
Evenementdatum : 16 op 7 nov 2013
Locatie                     : Omgeving Damwoude
Foto’s                       : Foto raportage Wampex 2013

Wat een verschil met vorig jaar! Liepen we toen bij –10 graden, door de sneeuw in heerlijk droog winterweer (bij volle maan) nu was het (af en toe) guur, liepen we door modder te baggeren en was het redelijk donker (slechts een schijfje maan te ontdekken). Maar goed, genoeg over de omstandigheden en over naar wat de lopers van DKO, hebben beleefd deze nacht.

De voorbereiding was als alle jaren (nou ja, als vorig jaar). Goed de aanwijzingen in de aanmeldingsbrief volgen  en de benodigde wetenswaardigheden leren dan wel opschrijven. Centraal verzamelen en, na het nuttigen van de, al traditie vormende, bak erwtensoep, op naar de startplaats. Dit jaar Damwoude. Aldaar de gebruikelijke aanvullingen genoteerd en de videoroute bekeken. Daarna, onder genot van een bakkie koffie, wachten op onze starttijd van 2100 uur. Zodra de klok 2055 aanwees, groepsfoto laten maken en tot op de seconde nauwkeurig wachten op 2100 om de startkaart uitgereikt te krijgen en starten maar. Nou dat wilde dit jaar niet erg lukken. Een vogeltje had ons nog wel in het oor gefluisterd welke deur we uit moesten maar eenmaal buiten was de vraag: “waar is nou het busje om ons naar de startplaats te brengen?”. Binnen onze groep waren er zelf enkele van er van overtuigt dat ze groepen met een busje hadden zien vertrekken (zo gemakkelijk blijft een idee van een jaar tevoren, toen we wel gelijk met een bus weggingen, hangen). Dit schoot dus niet op. Paar man terug gestuurd om de video en aanwijzingen nog  maar eens goed te bekijken terwijl de rest van de groep buiten moest blijven in de kou en hagel (zal ze leren om een volgende keer beter op te letten ). Uiteindelijk toch goed op pad, en ik moet zeggen daarna liep het eigenlijk wel goed, de puzzeltjes werden goed opgelost, de richtingen prima gevonden, de oversteekjes over het water snel en vlot gepasseerd (beter dan vorig jaar te doen omdat ze nu niet bevroren waren en we er derhalve nu gewoon over heen konden lopen i.p.v. met handen  en voeten kruipend). Al met al verliep het allemaal top. Haalden vele groepen in. Op naar een top prestatie. Ja, dat dacht je dus. Tot aan de zgn. klokken route !!!! Hier ging het vreselijk mis. Compleet verloren gelopen (wel gek, want de richtingen klopte (volgens ons dan) allemaal wel). Uiteindelijk ervan overtuigt dat we echt niet goed zaten maar terug naar het begin van deze opdracht. Konden we gelukkig ook nog vinden, want in de tussentijd zoveel tijd verloren dat er geen groepen meer te zien waren. En opnieuw starten. Bleek de gemaakte fout al gelijk na 10 meter gemaakt te zijn. Klein ommetje rondom een boomstam o.i.d. over het hoofd gezien. Al met al heeft dit zeker een uur gekost, tijd gaat snel. Gelukkig was de chocopost al snel aan de beurt (door het grote tijdsverlies aan het begin en de klokkenroute besloten om de grote lus te laten voor wat het was) en konden we even op temperatuur en adem komen. Niet te lang gerust om verstijving te voorkomen de tweede helft van de route aangevangen. Direct met de videoroute (die de mannen nu uit hun hoofd kenden door de valse start) van start en hobbelen maar door de vette, natte klei. Verder nog bijzonderheden over de tweede helft te vermelden? Eigenlijk niet, alles verliep prima. Aardig tempo. Misschien alleen dat de hoogte waarop het slingerrek in een kraan opgehangen was, niet voor de langste in onze groep hoog genoeg was en derhalve nat werd tot in het kruis. Niet echt lekker om de laatste twee kilometer af te leggen (vooral niet in de wetenschap dat nadat dit gebeurt was, de kraan de hoogte in ging om de afstand tot het water groter te maken).

Om 0600 terug op het startpunt. Kaart inleveren; bakkie koffie doen en terug naar de centrale locatie om te wat slaap te pakken voordat een ieder,na een ontbijtje, zich naar, over het hele land verspreide, huis spoedde.

Terugblikkend kan de tocht samengevat worden als meer inspannend dan gedacht (door de zware klei), langer dan de geplande afstand (doordat we “stukje” hebben mis gelopen), langer dan de geplande tijd (doordat we in het begin en door het foutlopen veel tijd zijn verloren)  maar minstens zo gezellig als de eerste maal dat we deze tocht liepen.

Volgend jaar nog iets meer opletten en we lopen de volledige afstand en, wie weet, eindigen we voor de verandering in de bovenste helft van de eindlijst (hoop doet leven zeggen ze wel eens).

Afsluitend nog een opmerking: dit jaar was de route minder aangekleed dan in 2012 (geen “spook”bos, in de verte luidende klokken, geen tram). Toch wel een gemis (of hebben we ze zelf gemist?).

C-DKO