DKO gaat, traditie getrouw, al jaren naar de 1-daagse wandeling Footsteps in de Ardennen. Zoals velen weten staat deze wandeling in het teken van de herinnering aan 82 Airborne die daar in 44 hard gevochten heeft. Wij doen dit ook al enige jaren samen met onze Oost-Duitse re-enactmentvrienden van VLGH “Spreewalders”. Zo ook dit jaar. Er was een huisje geregeld vlak bij de startlocatie dus we behoefden de zaterdagmorgen niet erg ons mandje uit.

Gezamenlijk ontbijt en 4 km rijden naar Saint Jacques, deelname kosten betalen, route beschrijving en, niet onbelangrijk, een beschrijving van de locale geschiedenis van de 82 Airborne. Hier scheiden de wegen van DKO en de Spreewalders meestal (wandeltempo’s lopen wat uit een). Na start appel van DKO snel de pas erin en de, zoals altijd, prima aangegeven route volgen.

Het aardige van Footsteps is, naast de geschiedenis, je ook nooit weet wat de omstandigheden zijn waarin je hem loopt. Het ene jaar prachtig zon, droog, Het ander jaar, dik pak sneeuw, regen en harde wind. Dit jaar was het prachtig weer om te wandelen, net onder nul, mooi zonnetje (soms wel een koude wind maar daar heb je een das voor). Gevaarlijk was wel de af en toe bevroren ondergrond. Soms zelf niet zichtbaar. 2/3 van DKO is dan ook onderuit gegaan. Gelukkig zonder schade.

Het liep dit jaar super vlot. Voor 1300 uur (start om 0900 uur) waren we al weer terug. Waarschijnlijk nog nooit eerder zo vroeg terug geweest. Toch, het traditionele Chiney biertje smaakte ook op dit tijdstip prima (schijnt, want de chauffeurs zaten aan een colatje). Na een poosje lekker warm binnen gezeten te hebben en stoere verhalen te hebben verteld, kwamen ook de eerste Spreewalders binnen. Ook zij hadden genoten van de wandeling.

Schrijver dezes, nokte af. Zware week gehad en nam de mogelijkheid te baat om even een paar uurtjes bij te slapen. Dus terug naar het huisje, even douchen en mandje in.

Rond 1800 uur begon de maag te knorren en iedereen bleek teruggekeerd te zijn. Tijd om een eet-tent op te zoeken. Werd een pizzeria (ook al een traditie). Werd gezellig. Terug gekeerd in he huisje nog wat nagebabbeld, iedereen was moe dus het werd niet laat.

De volgende ochtend vertrok schrijver reeds vroeg, terwijl de rest nog te ruste lag. Dus wat er verder heeft plaats gevonden zal in de nevelen van de geschiedenis verhuld blijven.

Klik hier voor meer foto’s.