Evenement : Footsteps 2023
Evenementdatum : (17), 18, (19) februari 2023
Locatie : In de Ardennen rond Goronne, België
Foto’s : Footsteps 2023
Footsteps 2023, Goronne België
Eindelijk, na de laatste Footsteps voor corona in 2020, konden we, als DKO, weer van start bij Footsteps,, of, volledig, “In the footsteps of 82nd Airborne Division – In the trail of 508 parachute infantery regiment”. Zoals de naam al weggeeft is dit een wandeling langs en over de opmars route van het genoemde regiment. Dit ter ere van hun opoffering tijdens het Ardennenoffensief in 1944.
DKO heeft al jaren traditie om hier aan mee te doen, dus zo ook dit jaar. Verzamelen deden we al op 17 februari in Houffalize in een huisje waar we twee overnachtingen hadden geboekt. Sommige waren die dag al vroeg afgereisd om in Bastogne musea te bezoeken, anderen vertrokken wat later. Maar rond 1900 was iedereen verzameld om aan te vallen op een, door onze vooruitgeschoven Intendance, verzorgde pasta maaltijd. Niet alleen waren er DKO-ers maar ook enkele van onze Oost-Duitse vrienden van de Spreewalders aanwezig (vermomt als een Nederlandse hospik uit de DKO periode en een Zwitserse militair).
Na een gezellige avond en een nachtrust waarbij de houtzagerijen zich niet ongehoord lieten, vertrokken we naar de startplaats Goronne alwaar we, na inschrijving, om 0900 aan de wandeling begonnen. Lekker vroeg, voor de meute uit. Dit is tactisch handig, want het had de dag ervoor behoorlijk geregend, dus de paden waren nat, blubberig en zo vroeg nog wat te begaan. Maar als daar enige honderden deelnemers overheen gegaan zijn, wordt het alleen maar zwaarder.
En zo kon het voorkomen dat we als eerste bij de rustplaatsen aankwamen en dus als eerste van (nog warme) soep (of iets wat daar op leek) konden genieten. Om krampen en stijfheid te voorkomen (echt geoefende lopers in heuvelachtig terrein zijn we ook weer niet) niet al te lang gepauzeerd om de tweede helft van de wandeling aan te vallen. Alles en 
iedereen liep er vrolijk, fris en fruitig bij. Dit tot aan een zeer lange, niet al te steile helling omhoog, toen kwamen er bij enkele wat krampen in de kuitbeen op. Goed, niet fijn, maar kwestie van er doorheen lopen. Alleen de afdaling bestond uit stenen, was stijl en nat. Oppassen geblazen dus en daardoor ook wel gek naar beneden. Gevolg toeslaande vermoeidheid en pijntjes. Achteraf maar goed dat het nog maar een kilometertje of 5 was, want anders hadden we misschien wel een uitvaller te melden gehad.
Maar het idee, dat er aan het einde van de tocht, een bruin, Chiney, biertje staat te wachten hield een ieder op de been.
Al met al waren we rond 1500 terug in Houffalize, douchen en relaxen. Om later op de avond een pizzaria op te zoeken (ook al weer een traditie).
Na een goede nachtrust, ging op zondag een ieder weer zijns weegs richting huis. Terugkijkend op een fijn weekend.
Thuis de boel in de was, de kisten schoonmaken en poetsen. Koper weer oppoetsen.
En daarmee was het allemaal weer achter de rug. (Nou ja, op af en toe een scheutje pijn in de beenspieren in de daarop volgende week).
Uw CC