Evenement : Scharnhorst Marsch
Evenementdatum : 20 juni 2015
Locatie : Steinhude Duitsland
Foto’s : Foto reportage Steinhude Marsch
De CC en de Plv C-ONHGP hadden dit weekend een bijzonder uitstapje : een displaytje opzetten bij de buren….
De DKO werd een paar weken terug benadert door een Duitse militaria verzamelaar/re-enactor. Deze man verzorgt al enige jaren ter opluistering van de “Scharnhorst Marsch” een klein Bundeswehr-, Amerikaans- en NVA-display en wilde er graag een Nederland-KL hoekje bij. We zijn tenslotte jarenlang kind aan huis geweest in die streken. Daar we vorig jaar al wat plannen hadden richting Duitsland maar door tijdgebrek daarvan hadden moeten afzien, was dit een mooie aanleiding om, in klein comité, alsnog richting oosten te vertrekken.
De “Scharnhorst Marsch” is bedacht als verbroederingsmars tussen burgers en militairen rond om het Steinhuder meer ten westen van Hannover. Generaal Scharnhorst (1755-1813) schijnt zo ongeveer de uitvinder van de “Algemeine Wehrpflicht” te zijn geweest en is dus een goeie naamgever voor deze wandeling. De organisatie is dit jaar voor de 16de keer in handen van het “Verband der Reservisten der Deutschen Bundeswehr e.v.“. Het eindpunt is op een plein aan de boulevard van het plaatsje Steinhude, een klein en behoorlijk toeristisch dorpje, alwaar het die dag een gezellige boel is. Eet- en dranktentjes overal om je heen en voor de gelegenheid ook nog eens aangevuld met een mobiele veldkeuken van de Bundeswehr voor de Erbsensuppe. Natuurlijk ontbreekt de Bundeswehrfanfare ook niet. Ideale omgeving voor een stevig stukje re-enactment…..
Omdat het van uit Ede toch een kleine 4 uur rijden is (met aanhanger en DAF 66YA + legergroene meuk) zijn we vrijdagmiddag rond 15.00u vertrokken. Voorspoedige reis maar wel met stevige regenbuien. We waren van plan de nacht(en) door te brengen op het door de organisatie geregelde bivak bij de vliegbasis Wunstorf. Eénmaal daar aangekomen konden we dat natuurlijk niet vinden….. of wilden het niet vinden! Want gezien de regen en temperatuur stonden onze neuzen al gericht richting hotel. Snel een kamer geregeld, aanhanger afgekoppeld en de omgeving gaan verkennen. Het dorpje Steinhude was zo goed als uitgestorven, het plein en de boulevard zagen er niet uit als of er 10 uur later een groot evenement zou plaatsvinden. Na wat rondlopen een hapje gegeten bij de Duitse Chinees met naar bleek Belgische leiding en hebben we de vrijdag afgesloten. Het was een gezellige dag.
Zaterdagmorgen 07.00 frühstücken, aanhanger aankoppelen en terug naar Steinhude. De auto had blijkbaar wat moeten afzien tijdens de heenreis en had zich een modern snufje aangemeten: actieve cilinder uitschakeling. Hortend en stotend op 4, 5 of 6 cilinders bereikten we het winderige feestplein waar we met, aanvankelijk, lichte verbazing ontvangen werden. De aldaar aanwezige menschen van de organisatie wisten niets van onze komst. Maar dat loste zich schnell op, alles klar. Was tevens voor ons beiden de eerste conversatie in het Duitsch met meer dan 6 woorden en 3 lettergrepen in één zin sinds lange tijd. Viel niks tegen, onze talenknobbels waren redelijk snel omgeschakeld. Na wat heen en weer kijken, praten en wijzen kregen we een klein grasveldje toe gewezen waar we binnen no-time een display met officierstent, puptent, oud Hollandsche dienstfiets en DAF 66YA hadden staan. Intussen meldde onze contactpersoon zich ook en begon, samen met z’n maten pal naast ons, een vracht Bundeswehr en Amerikaanse uitrustingsstukken uit te stallen. Niet veel later aangevuld met een NVA (oost-duits) uitrusting en tent onder leiding van, ook, een Nederlander. Tijd voor kaffee und kuchen. Zo pratend en bekijkend hoe de mannen het aanpakken werd wel duidelijk dat het hele re-enactmentgebeuren in Duitsland nog behoorlijk in de kinderschoenen staat. Maar komt goed.
Het publiek was in grote getalen aanwezig, enthousiast en zeker geïnteresseerd. Dat wij er, als Nederlanders, ook stonden vonden velen leuk, ze herkenden ons ook als zodanig. Leuke gesprekken gevoerd met Duitsers, Nederlanders die in Duitsland wonen, een Zuid-Afrikaanse dame die uit Nederland stamt maar nu in Duitsland verblijft en natuurlijk vele Bundeswehr militairen. Sommige van deze militairen keken toch wel wat vreemd naar ons, die mannen kennen dit totaal niet. Een Oberst vroeg honderd uit en zag er uiteindelijk wel wat in, zo’n levend historisch display.
De dag rommelde voort. Helaas was ’t weer niet zo bijster fijn, veel koude wind vanaf ’t meer maar gelukkig amper regen. Tegen 15.00 waren de wandelaars allemaal wel binnen en volgde een grootappèl met fanfare voor de compagnie reservisten. Wat opviel was dat, als je ze allemaal bij elkaar ziet, de Bundeswehr-reservisten al behoorlijk op leeftijd lijken te zijn (de CC en de Plv C-ONHGP waren in vergelijk nog tamelijk fris en fruitig) . Daarna begonnen de mannen al direct inpak geluiden te maken. Als eerste vertrok het goulashkanon van de Bundeswehr, de erbsensuppe mit radieschenscheiben und wurst was nog niet eens op. Alle overige standjes en eterijhoekjes waren bijna net zo snel weg. Wij ook maar langzaam aan inpakken dan.
Op naar het volgende doel vandaag: de BBQ. De organisatie had iets verder op in een speciale BBQ-eetgelegenheid een stevige maaltijd klaar staan. Bratwurst, brot, fleisch und ein koeltrailer met drank, bier hoofdzakelijk. Wederom een gezellige boel. Tijdens het bedankwoordje van Herr Major kregen we als DKO nog wat extra aandacht en een prettige fles Steinhuder Sekt die ter herinnering mee ging naar Ede, leeg. Na de toespraak was iedereen er wel klaar mee en was het aftaaien geblazen. Voor ons : wat nu? Het was nog redelijk vroeg in de avond. Terug naar het hotel, de aanhanger afkoppelen, omkleden en maar weer verder met de terrein verkenning. Deze keer een rit rond om het meer (grotendeels natuurgebied) en tussendoor een uitgebreid terrasbezoek aan de andere kant van het meer. Was goed te doen…totdat de muggen in de gaten kregen dat Hollands bloed ook niet verkeerd is.
Zondagmorgen 08.00u weer aanwezig in de ontbijtzaal en afreis naar Ede. Eerste 50 km ging wat moeizaam vanwege de weigerende cilinders maar na de afdaling voor Bad Oeynhausen kreeg de motor er weer zin in. Aan de NL-grens koffie en een stortbui tot aan het eindpunt. Fijn, alles nog snel even drijfnat. In Ede aangekomen uitladen, koffie, nog wat rondkijken en plannen maken voor de aankomende verhuizing en wegwezen, einde oefening.
Alles bij elkaar was het een nuttig uitstapje voor de DKO. Veel nieuwe contacten opgedaan en uitnodigingen gekregen voor andere Duitse evenementen. Twee probleempjes alleen: ook die data weer in mei en september en de afstanden, best eind rijden met een DAF YA 328……….. Maar de Scharnhorst Marsch staat zeker weer in de agenda volgend jaar.
De plv C-ONHGP