Evenement             : Sluiting Kol. Palm kazerne
Evenementdatum : 2 juni 2005
Locatie                     : Kol. Palm kazerne, Bussum
Foto’s                       : Sluiting Kol. Palm kazerne, Bussum

Sluiting Kolonel Palm Kazerne Bussum.

Eerst maar een klein stukje historie (bron: http://www.jeoudekazernenu.nl):

De Kolonel Palmkazerne hoorde bij de vier grotere infanteriekazernes geschikt voor twee bataljons met regimentsstaf, die ontworpen werden door de genie onder leiding van kapitein A.G. Boost in 1937 en 1938. Deze vier kazernes zouden gestandaardiseerd zijn en geen individuele ontwerpen. Twee van de vier kazernes werden op tijd gerealiseerd, maar van de Palmkazerne waren alleen de zes legeringsgebouwen opgetrokken toen de oorlog uitbrak. Ook de Elias Beeckmankazerne in Ede was niet af. De Duitsers voegden aan de Palmkazerne een wachtgebouw toe. Pas in de naoorlogse jaren zouden er een permanent keukengebouw, kantine, een gecombineerd officiers/onderofficiershotel en een gecombineerd MGD-/staf-/lesgebouw aan de kazerne toegevoegd worden.

De bouw van de kazerne ving aan in juli 1938 met het optrekken van zes legeringsgebouwen. In oktober 1939 betrok het 8e Depotbataljon de kazerne en al spoedig kwam de eerste lichting rekruten op. Zoals aangegeven was de kazerne toen verre van af, eten werd bereid in een keukenbarak die van elders gekomen was. De compagnieën van het Depot verrichten hun oorlogstaak in de meidagen van 1940 in Noord-Holland.
Na de zomer van 1940 werd de kazerne door de Duitsers gebruikt, zowel door de Wehrmacht als door de Luftwaffe. De kazerne zou in november 1944 en nogmaals in maart 1945 door de geallieerden gebombardeerd worden. De Duitsers vertrokken al na het eerste bombardement. Na de Duitse capitulatie was de kazerne praktisch geheel vernield. Het zou tot in 1949 duren tot alle schade hersteld was.

In het enige nog enigszins bruikbare legeringsgebouw werd tot 1947 een compagnie Gezagstroepen gehuisvest, en voor korte duur hierna militairen die omgeschoold werden tot sergeant-majoor administratie. De kazerne was in 1946 echter toe gewezen aan het Regiment Luchtvaarttroepen dat in april 1948 de eerste algemene militaire opleiding voor 250 dienstplichtigen verzorgde. Voor de duur van een jaar kwam uit Den Haag de staf van het Commando Luchtverdediging naar de Palmkazerne. In 1951 vertrok de Luchtmacht gedeeltelijk en in de vrijgekomen gebouwen werden tot maart 1952 de 1e Kader School Infanterie ondergebracht. Vanaf 1952 tot 1960 werd de kazerne gebruikt door de luchtdoelartillerie, ondermeer door het Opleidingsregiment Zware Luchtdoelartillerie, een schoolbatterij voor de opleiding tot reserve-officier, maar ook parate luchtdoelartillerie-eenheden zoals de 117e Afdeling Zware Luchtdoelartillerie.

Op 14 november 1957 werd de kazerne weer getroffen vanuit de lucht toen er een Amerikaanse straaljager van het type F100 Super Sabre neerstortte. De piloot was Rezk Mohammed, een Amerikaan van Egyptische afkomst, die een jaar eerder ook een toestel boven Brabant verloor. Na vertrek van Soesterberg dwong rook in de cockpit hem tot een nooduitstijging met de schietstoel. De piloot kwam er zelf ongedeerd vanaf, maar de Super Sabre stortte op 13.08 uur neer tegen de kopgevel van gebouw 3 van de Palm-kazerne. Het toestel sloeg een grote krater en de brandstoftanks, die nog nagenoeg vol zaten, ontploften. Dit veroorzaakte een grote vuurbal en zette twee gebouwen in brand. De trieste balans: zes doden en twaalf gewonden. De Amerikaanse piloot zou nog eens een vliegtuig verliezen. In totaal verloor hij binnen vier jaar even zovele vliegtuigen. Het idee dat hij een brokkenpiloot was, wordt niet bevestigd door zijn latere carrière. Rezk Mohammed vloog meer dan 100 missies boven Noord-Vietnam, ging met pensioen als luitenant-kolonel en werd veelvuldig onderscheiden.

In 1960 werd de luchtdoelartillerie zwaar ingekrompen en de Palmkazerne kwam vrij voor het Depot Intendance, dat er iedere twee maanden een lichting rekruten een basisopleiding gaf. Deze basisopleiding vertrok in oktober 1965 naar Ossendrecht en vanaf toen tot de sluiting, was de Intendanceschool de hoofdgebruiker van de kazerne. Opleidingen waren ondermeer: school reserve-officieren intendance (SROInt), kaderschool voor dienstplichtige sergeants en aanvullende opleidingen voor officieren en onderofficieren. In 1973 werd na een reorganisatie de naam in OCInt (opleidings centrum intendance) veranderd.

Aan het einde van de Koude Oorlog, de daarop volgende inkrimping van het leger en de vermindering van de opleidingsbehoefte, werden de logistieke opleidingen, die bij de transporttroepen, TD en militaire administratie gegeven werden, op de Palmkazerne geconcentreerd. Intendance en Aan- en Afvoertroepen gingen samen verder in het regiment Bevoorradings- en Transporttroepen. Hun opleidingen werden geïntegreerd maar de Palmkazerne was hiervoor te klein en had ook geen uitbreidingsmogelijkheden. Besloten werd te verhuizen naar de vrijgekomen Du Moulinkazerne in Soesterberg. Halverwege 2005 werd de verhuizing in gang gezet waarna de Palmkazerne nog enige tijd als reserve achter de hand gehouden werd.

Sluiting

Zoals u hierboven heeft kunnen lezen werd halverwege 2005 de verhuizing in gang gezet en daarmee ook de sluiting voor actieve dienst. Om de sluiting te markeren werd er op 2 juni 2005 door de bewoners van de Palmkazerne afscheid genomen van de gemeente Bussum. Bij dit afscheid was ook een kleine display aanwezig waarvoor DKO was uitgenodigd. Hoe kwamen we daarbij terrecht? Eigenlijk heel eenvoudig: tot de laatste bewoners behoorden onder andere de intendance welke een kleine verzameling op de kazerne had waar wij als DKO vaak even aanwipten. Dus daar was bekend dat wij, als DKO, de beschikking hebben over èèn van de weinige complete en werkende veldkeukens uit de Koude Oorlog periode (PWO 57/4) en hierop wilde men graag beroep doen. Uiteraard hebben wij daar van harte mee ingestemd en, hoewel het op een doordeweekse donderdag was, konden we ook nog een bemanning meesturen.

En zo was op 2 juni 2005 DKO aanwezig op de sluiting van de Kol. Palmkazerne om een kleine bijdrage hieraan te leveren.