Evenement : Wampex
Evenementdatum : 11 dec 2015
Locatie : Bakkeveen
Foto’s : Foto reportage Wampex Bakkeveen
Vorig jaar, rond dezelfde tijd in dezelfde buurt, liepen we ons af te vragen “wat bezielt toch iemand om in de nattigheid, blubber en wind, midden in de nacht, een beetje te lopen spoorzoeken in de middle of nowhere?” en nu, op 11 december 2015 rond een uurtje of 2200 deden we dat opnieuw. Weer door blubber heen strompelend, slootjes overschrijdend door middel van meer en minder gammele huisvlijt bruggetjes, puzzeltjes oplossend etc. Denk echter dat we zo langzamerhand wel erachteraan het komen zijn waarom we dit toch weer ieder jaar doen. Samenwerking in de groep, gezelligheid (want dat is toch bij ons erg belangrijk (wat helaas ten koste gaat van de plaatsing in het klassement maar daar wordt nog op teruggekomen)), toch een beetje een uitdaging (kukkel ik niet in de sloot, slaat mijn vlot niet om), de omgeving waardoor je heen loopt (bosjes, weilanden, maïsvelden (deze zijn iets minder)) of onder loopt (dit jaar was de sterrenhemel fantastisch met zowel het Zuiderkruis als de Poolster en de Grote Beer zeer goed zichtbaar waardoor het eenvoudig was om het noorden of het zuiden te vinden). Ook de “aankleding” van de tocht waaruit het enorme enthousiasme van de organisatie blijkt (wat ook verslavend werkt voor de deelnemers). En misschien wel het meest belangrijkste: na ongeveer 8 uur lopen, na een erwtensoepje eindelijk moe en voldaan je mandje in te mogen. Het totaal plaatje klopt gewoon.
Maar goed. Nu wat over de Wampex 2015 zelf. Het was dit jaar de 40-ste maal dat deze officieel geheten “Opsterlandse Wampex” gehouden werd. D.w.z. een jubileum en dus een extra feestelijke Wampex. Met extra aangeklede posten onderweg, een gebakje bij de onvermijdelijke chocopost, een extra broodje worst bij Café Renee.
Voordat we daar van konden genieten moeten we natuurlijk wel eerst aan de wandel (na de nodige voorbereidingen op de startlocatie gedaan te hebben als het bekijken van de videoroute (hier laat men een stuk van de te lopen route zien die je later zelf moet lopen (nadeel, de opname zijn overdag gemaakt en wij lopen dus in het donker), plekken die je onderweg dient te herkennen om een opdracht te voldoen etc.). Nu bij de tweede aanwijzing (we waren nog geen 20m onderweg) liepen we al gelijk verkeerd (videoroute toch niet zo goed bekeken). Gelukkig werden we door een medewerker weer op de goede route gezet. Goed begin jongens! Daarna liep het allemaal wel lekker met af een toe een kleine afwijking (je kent Disneyfiguren of je kent ze niet, Route waarbij je alleen Disneyfiguren moest volgen en Ice-age is niet van Disney weten we nu).
Hoe we hadden moeten lopen
Ook de slootjes oversteken liep goed ondanks dat de planken nu eens niet glad waren vanwege ijs (het was zeker zo’n 8 graden boven nul) maar vanwege de enorme hoeveelheid blubber die we deze nacht hebben doorstaan (soms tot zo’n 20 cm diep wegzakkend) evenals de vlotten, kuipen, en andere drijvende contrapties waarbij een rivier of kanaal overgestoken moest worden. Dus looptechnisch geen problemen alleen het aantal te noteren controleletters liep niet geheel conform wat er verwacht werd door de organisatie (bij het vinden van de 3-de of 4-de controle letter hadden we er al zeker zo’n 10 gehad moeten hebben). Dit wordt een beetje een chronisch “probleem” bij ons. Het is te gezellig en dat gaat echt ten koste van dit soort acties. Op zich niet zo erg want, zoals gezegd, bij ons is gezelligheid onderweg wel het belangrijkste. Maar wel jammer i.p.v. een plek in de top 5 v.w.b. looptijd eindigden we nu ergens in de achterhoede. De plaats was zelfs nog lager dan ons startnummer (77).
Hoe wel gelopen hebben
Volgend jaar zijn we er zeker weer bij maar kan niet beloven dat ons eindresultaat beter zal zijn.
Tot slot willen we enkele specifieke opdrachten benoemen vanwege de bijzondere uitvoering die de organisatie hier aan had gegeven:
Nardia – een van de opdrachten stond in het teken van de film Nardia. Niet dat een van ons deze film kende maar de opdracht was vrij simpel. Ga door de kast en ga naar “Aslan’s camp”. In de voorbereiding was ons al bekend gemaakt dat de veilige weg langs Mr. Tumnus over de Beverdam was. Samen met een uitgereikt kaartje (zie hieronder) was het natuurlijk een peuleschilletje. Maar hoe men deze route had aangekleed is vooral 
bijzonder om te noemen. Inderdaad ging je door een kast om toe te treden tot Nardia, om vrijwel gelijk tegen een (mooie) heks in haar kamp te lopen. Ook de locatie van Mr. Tumnus was daadwerkelijk in het bos te vinden. Gewoon mooi om te zien en van te genieten. Jammer dat we deze tocht in het donker lopen want foto’s maken met een gewoon cameraatje zoals wij bij ons hadden, dat werd niks.
Allo-Allo – aangezien de route langs, door, een voormalig Duits WWII, luchtmacht ondersteuningspunt liep had de organisatie bedacht om daar een Allo-Allo (ja, die van de tv-serie) achtige setting van te maken. Incl. Duitse toegangscontrole, Café Renee (waar we dus een broodje worst hebben verorberd maar waar, helaas, toen wij er waren, Michelle niet aanwezig was) en het schilderij “Madonna with the big boobies” van “Von Clomp”. Aangezien Allo-Allo een van onze meest favoriete tv-series aller tijden is wederom een echte verrassing.
C-DKO